„Gdzie dwóch się bije”… tam rodzic musi trzymać fason

Konflikty między rodzeństwem to codzienność większości rodzin, w których liczba dzieci jest większa niż jeden. Ich powodem jest najczęściej nuda, walka o pozycję czy zazdrość o atencję rodziców.

Czy reagować na sprzeczki między rodzeństwem?

Rodzeństwo może ścierać się na każdym kroku i nie każda z tych sprzeczek wymagać będzie natychmiastowej interwencji dorosłych. Bądźmy obok, czuwajmy przede wszystkim nad bezpieczeństwem dzieci, ale nie reagujmy na każdy podniesiony tembr głosu. Gdy to tylko możliwe, pozwalajmy dzieciom samodzielnie dążyć do porozumienia.

Jak reagować gdy interwencja jest niezbędna?

Jeśli dyskusja na temat sporny przeciąga się w nieskończoność, bądź jej forma jest już coraz dalsza od dyskusji i przybiera kształt wzajemnego przekrzykiwania – czas na naszą ingerencję. Kluczowe jest, by zareagować w momencie, kiedy jeszcze pozwala nam na to nasza cierpliwość, w innym przypadku zamiast rozjemcą możemy stać się kolejnym uczestnikiem kłótni.

Dobra reakcja na spór to przede wszystkim spokojna reakcja.

1. Wejdźmy po cichu między zwaśnionych młodocianych, niech nasza obecność zmusi ich do wygaszenia negatywnych emocji. Nie reagujmy, gdy będą wzajemnie zrzucać na siebie winę, zaproponujmy, że wysłuchamy ich racji, ale po cichu. Dopóki będą się wzajemnie przekrzykiwać nie będziecie w stanie im pomóc.
2. Gdy emocje delikatnie opadną zaproponujcie zabawę w sąd. Każdy będzie miał prawo głosu, ale tylko wtedy, gdy prawa tego udzieli mu sędzia, czyli Wy.
3. Pamiętajcie o bezstronności sędziego. Wasza rola ma ograniczać się do wysłuchania stron i zaproponowania rozwiązania zadowalającego zwaśnionych.
4. W żadnym wypadku nie wymuszajcie na dzieciach by ustępowały z racji starszeństwa, nie używajcie też sformułowań „bądź mądrzejszy – ustąp”. Dziecko, które z kłótni wyjdzie niby obronną ręką, może czuć się mimo tego gorsze, jako „mniej mądre”.

Sposoby na ograniczenie konfliktów między rodzeństwem.

Próbując ograniczyć częstotliwość sporów między dziećmi należy przede wszystkim postarać się wyeliminować powody wymienione na początku tekstu, czyli nudę, zazdrość i walkę o pozycję.

• Widząc, że jedno z dzieci zaabsorbowane jest zabawą bądź odpoczywa, a druga pociecha kręci się po domu bez celu – zadbajmy o potrzeby osoby znudzonej. Zaangażujmy ją do pomocy przy obiedzie, porządkach, bądź jeśli mamy wolną chwilę – zaaranżujmy zabawę we dwoje.
• Jeżeli powodem sporów jest zazdrość o rodzica, koniecznie podzielcie się opieką nad dziećmi z małżonkiem. Gdy każdy Junior będzie miał poświęcone maksimum uwagi dorosłego, nie będzie szukał zaczepki u rodzeństwa.
• Nie zapominajcie o pochwałach – za pomoc, za bezkonfliktową zabawę z bratem bądź siostrą, za laurkę, za indywidualne zdolności. Doceniajcie po równo, by każde z dzieci czuło się tak samo ważne i nie musiało walczyć z rodzeństwem o przewagę i pozycję.

Bibliografia:
A. Faber, E. Mazlish, Rodzeństwo bez rywalizacji, Wydawnictwo Media Rodzina, Warszawa 2017.
N. Minge, K. Minge, Zgodne rodzieństwo, Wydawnictwo Edgard, Warszawa 2015.